Cathryn Constable - "Wilcza księżniczka"

Tytuł: Wilcza księżniczka

Autor: Cathryn Constable

Wydawnictwo: Bukowy Las

Data i miejsce wydania: Wrocław, 2013

Moja ocena: 4/10

Zakładka: Niesmaczny eliksir

Nieważne, jak świeci księżyc, nigdy nie będzie słońcem.

Kiedy usłyszałam o książce Cathryn Constable byłam nią żywo zainteresowana. Do baśni ciągnęło mnie od zawsze, Rosja z kolei ostatnimi czasy jest przeze mnie dość pożądana, w związku z czym Wilcza księżniczka, jako powieść zawierająca oba te elementy, przedstawiała się nad wyraz dobrze. Niestety, choć z pewnością potrafi skusić, nie spełnia pokładanych w niej oczekiwań.

Sophie Smith jest przeciętną nastolatką, wyróżniającą się z tłumu jedynie tym, że można powiedzieć o niej biedaczka wśród bogaczy. Nie posiada pieniędzy, wyczucia stylu ani super inteligencji. Nie jest też charyzmatyczna i nie pociągnie za sobą tłumów. Marzy o wyjeździe do Rosji. Co (nie)zaskakujące, szaraczek dostrzeżony przez kogoś ważnego w końcu dostaje na to szansę.

Zaznaczyłam już pewną kwestię, którą teraz rozwinę - fabuła jest do bólu przewidywalna, nieodkrywcza, niepomysłowa, a wręcz nudna jednym słowem. Nie zachwyca czytelnika, nie rujnuje schematów, co najwyżej upewnia w myśli, że coś takiego już było i na pewno zostało przez potencjalnego zainteresowanego przeczytane wcześniej.

Jeśli więc pod tym względem historia zawodzi, teoretycznie mogłaby ją uratować przyjemność z czytania, styl. Problem w tym, że o ile do tego drugiego nic nie mam, o tyle pierwsze rujnuje druga rzecz, którą potraktowałabym jako pomoc, gdybym tylko mogła - bohaterowie. Jeśli autora stworzyłaby genialne, zachwycające postacie, to pociągnęłyby one nawet najgorszą fabułę, ale poza jednym Dymitrem, którego zaliczam na plus, reszta nadaje się do natychmiastowej kasacji.

Główna bohaterka niezmiernie irytuje swoją naiwnością, natomiast Marianna i Delfina, które w zamierzeniu miały być zaraz obok, choć mogłyby być barwne, stały się niepotrzebnym balastem. W dodatku pustym, gdyż ich zachowanie nie wydaje się ani logiczne, ani interesujące. Nie inaczej jest z samą księżniczką czy głównym antagonistą - ha!, to dopiero jest historia, bo w powieści pojawia się on tylko na chwilę. Jedyne postaci wzbudzające jakieś emocje to Iwan - przedstawiony całkiem nieźle - i Dymitr, w jakiś sposób zaskarbiający sobie przychylność czytelników.

Jakby tego było mało, z zapowiadanej baśni nie ma tu właściwie niczego - fakt, że nie mogę książki Cathryn Constable zaliczyć nawet do gatunku fantasy był dla mnie dość zaskakujący - a Rosja, mimo dobrego początku, jest przedstawiona bardzo ubogo.

Podsumowując, nie polecam Wilczej księżniczki nikomu, ponieważ nie znajduję w niej niczego godnego polecenia. Sam Dymitr to stanowczo za mało, by określić ten debiut przynajmniej przeciętnym. Czyta się źle i męcząco przez wszechobecną nudę. Pozostaje mi więc napisać: sięgacie na własne ryzyko.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Bukowy Las.

Wyzwania: Czytam nowości