Veronica Rossi - "Przez burze ognia"

Tytuł: Przez burze ognia - Tom 1

Autor: Veronica Rossi

Wydawnictwo: Otwarte [Moondrive]

Data i miejsce wydania: Kraków, 2013

Moja ocena: 9/10

Zakładka: Niedoprawiona ambrozja

Dla tych, których kochamy, potrafimy być najokrutniejsi.

Od jakiegoś czasu, książka Veronici Rossi robi wielką furorę i jest polecana przez bardzo dużo osób. Sama więc bardzo chciałam ją przeczytać. Liczyłam na przyjemną chwilę rozrywki, ale... nie spodziewałam się czegoś takiego! Z początku sądziłam, że okładka jest ładna. Zmieniłam zdanie po przeczytaniu powieści. Dlaczego? Ponieważ absolutnie nie oddaje tak wspaniałej treści!

Czy potrafisz wyobrazić sobie świat, w którym nie da się żyć? Na każdym kroku czeka śmierć, umrzeć można na milion sposobów. Twoje życie toczy się jedynie w specjalnie do tego przygotowanych kapsułach. Możesz przenosić się w sfery, gdzie wszystko jest sztuczne - smak, zapach, czucie. Znajdujesz się w kilku miejscach na raz, jeśli tylko tego zapragniesz. To właśnie jest Reverie. Aria żyje tam od dziecka i nie wyobraża sobie zmiany, jej organizm nie jest przystosowany do zewnętrznego świata. Jednak kiedy z ważnych powodów wplątuje się w niebezpieczeństwo i zostaje skazana na wygnanie, pomóc może jej tylko jeden z Wykluczonych - ludzi spoza kapsuł - Perry, który sam ma kłopoty, obejmujące również Osadniczkę.

Muszę przyznać, że byłam naprawdę zaskoczona. Jasne, spodziewałam się po tej książce czegoś dobrego, ale nie miałam aż tak wysokich wymagań. Czytałam ją z zapartych tchem, nie mogąc oprzeć się stworzonej przez autorkę historii. Jej świat pochłonął mnie całkowicie. Chętnie zostałabym w nim dłużej.

Po pierwsze, sam pomysł na tak diametralnie różniącą się rzeczywistość jest świetny. Właściwie, można by powiedzieć, że takie życie jest lepsze niż rzeczywistość. Myślę, że wielu zgodziłoby się z tym hasłem. Modyfikacje genetyczne, czyli dodawanie sobie odpowiednio użytecznych cech, brak bólu czy innych negatywnych i całkowicie niepotrzebnych emocji, możliwość odwiedzania każdego miejsca na ziemi w każdym okresie czasu. Brzmi wspaniale. Z drugiej jednak strony, Veronica Rossi przedstawiła także negatywne aspekty takiego systemu. Możemy poznać go więc na różnych płaszczyznach.

Po drugie, z łatwością możemy wyobrazić sobie ten świat, o którym czytamy. Styl, którym została napisana ta książka sprawia, że nic nie jest trudne do zrozumienia, a wszystkie sceny przenoszą nas do niezaprzeczalnie magicznej krainy. Poza tym, powieść niesamowicie wciąga - kiedy już zacznie się małe tête-à-tête z tą książką, trudno spostrzec, kiedy wszystko się kończy.

I wreszcie po trzecie, bohaterowie. Sama Aria jest przeciętna. Typowa bohaterka stereotypowego romansu paranormalnego - bezradna, ale odważna, trochę naiwna. Przyznać jednak trzeba, że nie denerwuje. Choć przez połowę lektury to właśnie ona opisuje nam wydarzenia, nie można czuć żadnej irytacji [w stosunku do niej], bo nie robi nic, co by ją powodowało.
Prawdziwym asem tej powieści jest Perry. Doskonale wiem, że to on wciągnął mnie w ten świat i to z jego powodu nie mogłam oderwać się od czytania. Zafascynował mnie zarówno on, jak i jego losy. Z całą pewnością jest to jeden z tych bohaterów, którzy czynią historię niepowtarzalną.

Veronica Rossi w swojej powieści Przez burze ognia postawiła naprzeciw siebie dwie zupełnie odmienne rzeczywistości. Jedna z nich jest nowoczesna, bardzo rozwinięta, z technologią przekraczającą zwykłych ludzi. Drugą można określić nawet słowem prymitywna. Pokazała wszystkie różnice między nimi, nie tylko widoczne na pierwszy rzut oka, ale także te związane z charakterem, sposobem życia, uczuciami, a nawet emocjami.

Ten wspaniały romans paranormalny z domieszką sci-fi polecam naprawdę wszystkim. Jest wart przeczytania i przekonania się, że było warto.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Otwartemu [Moondrive].

Wyzwania: Czytam Fantastykę, Paranormal Romance