Tytuł: Potępieni
Autor: Chuck Palahniuk
Wydawnictwo: Niebieska Studnia
Data wydania: 2011
Strona zakupu: Tutaj
Trzy pytania na sam początek: Wierzycie w niebo i piekło? Jesteście dobrymi ludźmi, którzy trafią do nieba? A może chcecie wiedzieć jak to jest być skazanym na wieczne potępienie? Jeśli tak, dobrze trafiliście. Pokażę Wam piekło. Nie to w ludzkich wyobrażeniach, ale to prawdziwe. Zainteresowani?
Trzynastoletnia Madison Spencer, niepoprawna optymistka, pulchna, lecz inteligentna, umiera z powodu przedawkowania marihuany i zostaje skazana na wieczność wśród wybranych przez Szatana. Kiedy po jej własnym pogrzebie podjeżdża po nią limuzyna i szofer z jej nazwiskiem na kopercie, nawet nie wie co ją czeka. A później budzi się sama, zamknięta w ciasnej klatce za kratami ubabranymi szlamem.
Ale to nie wszystko. Spotyka tam kilku innych młodocianych skazańców: słodką cizię - Babette, mózgowca - Leonarda, osiłka futbolistę - Pattersona i nieulegającego stereotypom punka - Archera. Razem wędrują przez morze ścinków paznokci, mijając po drodze Ocean Zmarnowanej Spermy i Bagnisko Niedoskrobanych Płodów, a także krwiożercze demony. A wszystko to, żeby odnaleźć Szatana. Tak więc, puk, puk, jesteś tam Szatanie?
Autor pokazuje nam swoją wizję piekła. Wizję, w której ciągle ktoś krzyczy, a na ekranach wiecznie pokazywany jest Angielski pacjent, albo fortepian. Wizję, w której zmarli dzwonią do żywych i zadają im pytania z ankiet, dotyczących gumy do życia czy innych równie bezwartościowych rzeczy. Chuck Palahniuk serwuje nam historię o wewnętrznej przemianie bohaterki pod wpływem ważnych wydarzeń w jej życiu. Dodatkowo ubarwia to niesamowitą dawką humoru.
Od pierwszej strony wiemy, że będzie nietypowo, śmiesznie i przyjemnie. Lekki i prosty styl autora sprawia, że książka staje się łatwa do czytania nawet dla młodszej grupy czytelników, aczkolwiek aż tak młodym bym jej nie zalecała, przez wzgląd na kontrowersję jaka się w niej pojawia.
Według mnie, jedynym minusem Potępionych jest akcja, w której bohaterka staje się "odważna i niegrzeczna". To jest aż nazbyt nierealne, nawet biorąc pod uwagę całą fabułę. Nie pasuje do głównego motywu.
Poleciłabym książkę osobom, którym brak humoru i które szukają sposobu na jego poprawę. Na pewno nie jest ona przeznaczona dla dzieci, bo Madison jak na trzynastolatkę jest aż nazbyt uświadomiona, ale przyda się nawet dorosłym na chwilę oderwania od szarej codzienności.
5/6
Dziękuję za książkę serwisowi Secretum.
Powiem Ci w tajemnicy, że wcale nie chciałam przekazywać dalej tej książki, jak już leżała u mnie w domu ;) ale przynajmniej cieszę się, że Ci się podobała.
OdpowiedzUsuń